Expert urbanist/architect werkt alternatieve studie uit (dec 2010)

Picture
Architect/urbanist Mark Depreeuw, gespecialiseerd in ecologische ontwerpen, meent dat er wel degelijk een oplossing kan gevonden voor het Moorkensplein en dit zonder onteigeningen. Hij werkte zijn visie uit in deze alternatieve studie. Depreeuw werkt vanuit de ecologische basiscondities van de site en stelt zich vragen bij het nieuwe districtshuis en de leefbaarheid voor de achtergebleven bewoners. Ook wordt volgens hem in de huidige plannen geen rekening gehouden met de sterke Z_W winden die het plein erg kil maken...


Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture

Andere bedenkingen

Picture
Wij zijn als bewoners vooral verbaasd over de keuze van de Stad voor een onteigeningsscenario bij de heraanleg van het Moorkensplein. Dit is geen structurele oplossing voor het groentekort in Borgerhout. Het kan toch niet de bedoeling zijn om Borgerhout groener te maken door overal te gaan onteigenen? Bovendien is er een ruim aanbod alternatieven waarbij gedwongen onteigeningen niet nodig zijn. 

Nog logischer zou het zijn om het administratief gebouw te relocaliseren naar de nieuwe site op de Bretel. Dit is ook lange tijd de visie van de Stad en het District geweest in het Masterplan publieke functies. Zo zou er op het Moorkensplein heel wat extra ruimte vrijkomen voor een groter park (3750m²), een kinderdagverblijf en/of zelfs een bibliotheek.

De opportuniteiten en voordelen van een dergelijk scenario even op een rijtje:

+ er wordt nog beter dan met het huidige plan gewerkt aan het groentekort in Borgerhout

+ mogelijkheid van subsidies uit Bouwblokproject
+ mogelijkheid van subsidies uit Groenprojecten 
+ mogelijkheid van subsidies uit Stadsvernieuwingsfonds

+ maximale invulling van de noden uit het Masterplan publieke functies.
+ geen onteigeningen


Op deze manier zou men voluit kunnen gaan voor een groen en gezellig plein samen met de bedreigde bewoners in plaats van ten koste van hen!

 

 1 groot park of veel kleine parkjes? (aug 2010)

Picture
Uit een analyse uitgevoerd door de stadsarchitecten blijkt dat in grote delen van de 19de eeuwse Antwerpse stadsgordel te weinig ‘wijkgroen’ te vinden is. Wijkgroen wordt hier strikt gedefinieerd als groene, open ruimte met een grootte van 5000m² tot 10000m² (1 tot 2 voetbalvelden). Eén van die tekortzones is Borgerhout Intra-Muros (deel Borgerhout binnen de Singel).  Enkel het Krügerpark wordt in de analyse meegenomen zoals blijkt uit de figuur links. Er wordt uitgegaan van een invloedssfeer van dit park van 400 meter (beige zone).

Door in deze tekortanalyse enkel rekening te houden met parkjes groter dan 5000 m² verliest men echter een belangrijk netwerk van kleinschaliger groen (van 1000 m² tot 5000m²) uit het oog. Een wandeling door Borgerhout of een blik op onderstaande luchtfoto leert snel dat er Intra-Muros reeds een beperkt netwerk van dit type pleintjes en parkjes aanwezig is: het Terloplein, het L.Naeyaertplein, de groenzone Van Leent, het Jan Borluutplein, het toekomstig Laar en Vinçotteplein.  Elke Borgerhoutenaar weet dat het absurd is om ervan uit te gaan dat deze parkjes niet bijdragen aan een leefbare groenere stad. In de figuur zijn invloedsferen van 50, 100 en 150 meter weergegeven.

Ongetwijfeld is dit nog te weinig om alle Borgerhoutenaren van de voldoende m² groen te voorzien.  Waar wij echter naartoe willen is dat het probleem ook aangepakt kan worden door een hoger aantal kleinere groenzones te creëeren èn te onderhouden. Dergelijk extra kleinschalig groen is makkelijker te realiseren. Het wordt door de buurt gemakkelijk geadopteerd als een verlengstuk van hun privé-woning. Sociale controle en zelfs een deel van het onderhoud worden door de buurtbewoners uitgevoerd.  Is dit geen win-win situatie voor iedereen? Voor burgers in andere tekortzones die niet moeten gaan vrezen onteigend te zullen worden. Voor de beleidsmaker die de De Stad verder kan boetseren tot een meer mensvriendelijke omgeving maar daarbij van een moeilijke en ondemocratische onteigeningsprocedure bespaard blijft? Voor de potentieel onteigenden, die dan mee kunnen genieten van een iets kleiner Moorkenspark  in onze buurt, in plaats van slachtoffers te moeten zijn.

In essentie draait het vervolg van dit project rond een princiepsbeslissing. De Stad kiest voor onteigening en afbraak van waardevolle en gerenoveerde woningen als agressief stedebouwkundig instrument en gaat voor een maximale realisatie op één site. Of de Stad gedraagt zich als goede huisvader voor al haar inwoners en gaat voor één van de vele oplossingen met maximaal behoud van de particuliere woningen.  

Picture